Insanlar Uyurlar Ölünce Uyanirlar
Pek çok insan dünya hayatinin geçici isiltisina aldanip istek ve arzularinin pesinde yok yere tüketir ömrünü. Tipki bir yaprak misali savrulur durur yasam içinde. Bir gün ölecegi gerçegini unutup ölüm sonrasi için kayda deger bir hazirlik yapmadigi gibi, degersiz ve anlamsiz bir sekilde yasar hayatini. Oysa ölüm, yasamin ikiz kardesidir. Yasamla birlikte var edilmistir. Alinan her bir nefesin yarisi yasam, yarisi ölüm için alinir. Ölüm bize bu kadar yakindir. Ömür, anne karni ile toprak altindak
Yazar: Emre Dorman
Edebiyat Biyografi-Otobiyogafi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder